Επειδή τις μέρες αυτές, λόγω εορτών, θα υπάρξει μεγάλη ανταλλαγή ευχών, θα ήθελα να πω δυο λόγια για την ευχή που έχει να κάνει με την ευτυχία.
Κατά τι δικη μου γνώμη η ευτυχία, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση και, ως εκ τούτου, είναι δύσκολο να την ορίσεις και να την κάνεις συνταγή. Δεν φτάνει ούτε η καλή υγεία ούτε η οικογένεια ούτε η έλλειψη προβλημάτων ούτε τα πολλά λεφτά για να είναι κανείς ευτυχισμένος.
Η ευτυχία είναι μια πνευματική κατάσταση και μια πολύ δύσκολη τέχνη. Ναι, τέχνη και μη γελάτε. Τέχνη και, μάλιστα, απαιτητική. Πρέπει να εξασκήσει κανείς το μυαλό του, τις γνώσεις του και τις αισθήσεις του και να ιεραρχήσει αυστηρά τις δυνατότητές του, τις ανάγκες του τις προτεραιότητές του. Να καταφέρει να ισορροπήσει το μυαλό του ανάμεσα στο πουθενά και στο τίποτα.
Βασική, επίσης, προϋπόθεση για να κάνεις κτήμα σου τη τέχνη της ευτυχίας είναι η ανεύρεση χρόνου.
Και εδω μιλάω για εντελώς ελεύθερου, από υποχρεώσεις και νταραβέρια, χρόνου.
Να έχει κάποιος όσο χρόνο γουστάρει για τον εαυτό του χωρίς να είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι που δεν θέλει με χαρά να κάνει. Αν ο χρόνος είναι το πιο πολύτιμο αγαθό μας αυτό σημαίνει ότι πλούσιος είναι όποιος έχει πολύ χρόνο στη διάθεσή του. Δεν είχε, λέει, πολλά λεφτά στη τσέπη του, αλλά πολύ χρόνο στη διάθεσή του! Ήταν πολύ πλούσιος! Για να δημιουργήσεις κάτι ή να πας κάπου πρώτα χρειάζεσαι χρόνο και μετά χρήματα και όλα τα άλλα.
Κανεις δεν μπορεί να βρει την ευτυχία του όταν γίνεται χίλια κομμάτια για να τα προλάβει όλα και να ευχαριστήσει τους πάντες.
Τις προάλλες πήγα να πιω καφέ με μια φίλη μου που είχα να δω πάνω από χρόνο. Από τις 2 ώρες που μείναμε μαζί για να τα πούμε πάνω από μία ώρα την πέρασε να απαντά τα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα που λάβαινε στο κινητό της. Βέβαιος και κάθε τόσο μου ζητούσε συγνώμη, αλλά συνέχιζε να απαντά στα τηλεφωνήματα και τα μηνύματα και στο ενδιάμεσο λέγαμε και καμιά κουβέντα, χωρίς νόημα, αφού με κανέναν δεν μπορείς να συζητήσεις κάτω από τέτοιες συνθήκες. Και σκεφτείτε ότι η συνάντηση έγινε κατόπιν δικής της πρωτοβουλίας.
Και εδώ αναρωτιέμαι. Θα μπορούσε ένα άτομο σαν τη φίλη μου να είναι και ευτυχισμένο; Η απάντηση είναι όχι.
Το νόημα που αποκόμισα από όσα έλεγε στο τηλέφωνο είναι ότι η ζωή της ήταν γεμάτη άγχος, ανασφάλειες άσκοπο τρέξιμο και τυποποιημένες συζητήσεις, για να βγάζουμε την υποχρέωση και να κυλάει ο χρόνος. Τέτοιου είδους επικοινωνία δεν έχει, κατά τη γνώμη μου, απολύτως κανένα νόημα. Χαμένη είναι και αυτή, όπως τόσα όλα πράγματα, μέσα στην πολυπλοκότητα, τις υποχρεώσεις, την προχειρότητα να τα προλάβουμε όλα και τη συμβατικότητα της ζωής. Καμια ποιότητα επιλογής στις φιλίες, τις συναναστροφές, στις σχέσεις και στη διάθεση του πολυτίμου χρόνου.
Ενόψει της νέας χρονιάς ας σκεφτούμε λιγο τα παραπάνω. Ίσως συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας και μας βοηθήσουν να εξοικονομείστε λίγο χρόνο και για πάρτι μας. Μόνο για πάρτι μας και για κανέναν άλλο.
